-
1 przyznać
глаг.• ассигновать• допустить• исповедовать• наделять• назначать• назначить• предназначать• придавать• признавать• признаваться• признать• признаться• присудить• разрешать• уступать* * *1) (nagrodę) присудить, удостоить2) przyznać (potwierdzić) сознаться3) przyznać (udzielić) предоставить, утвердить4) przyznać (zgodzić się) признать, согласитьсяuznać признать (счесть)poznać, rozpoznać признать (узнать)* * *przyzna|ć\przyznaćny сов. co 1. признать что, согласиться с чем;\przyznać komuś słuszność (rację) согласиться с кем-л., признать чью-л. правшу; 2. предоставить;\przyznać kredyty предоставить кредит;
3. присудить что; удостоить чего;\przyznać stypendium дать стипендию;
\przyznać nagrodę присудить премию, удостоить премии+1. zgodzić się 2. wyasygnować 3. nadać
* * *przyznany сов. co1) призна́ть что, согласи́ться с чемprzyznać komuś słuszność (rację) — согласи́ться с ке́м-л., призна́ть чью́-л. правоту́
2) предоста́витьprzyznać kredyty — предоста́вить креди́т
3) присуди́ть что; удосто́ить чегоprzyznać stypendium — дать стипе́ндию
przyznać nagrodę — присуди́ть пре́мию, удосто́ить пре́мии
Syn: -
2 słuszność
słuszność [swuʃnɔɕʨ̑] fmieć \słuszność Recht habennie mieć słuszności Unrecht habenprzyznać komuś \słuszność jdm Recht gebenodmawiać komuś słuszności jdm ein Recht absprechenodmawiać czemuś słuszności etw für falsch haltenprzyszłość potwierdziła \słuszność jego przypuszczeń die Zukunft hat gezeigt, dass seine Vermutungen zutreffend waren -
3 słuszność
- ci; f( uzasadnienie) legitimacyprzyznawać (przyznać perf) komuś słuszność — to admit that sb is right
* * *f.1. (= racja, prawda) rightness; mieć słuszność be right; nie mieć słuszności be wrong; przyznawać komuś słuszność admit that sb is right.2. (= sensowność) ( postępowania) advisibility; (roszczenia, rozumowania, wniosku, zarzutu) legitimacy; (argumentu, decyzji, krytyki) validity.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słuszność
-
4 słusznoś|ć
f sgt 1. (racja) rightness- mieć słuszność to be right- przyznać komuś słuszność to admit that sb is right- nie można odmówić mu słuszności you can’t deny he’s right- słuszność jest po waszej stronie you’re right2. (trafność) (oceny, wyboru, rozumowania) rightnessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słusznoś|ć
-
5 przyzna|ć
pf — przyzna|wać impf (przyznam — przyznaję) Ⅰ vt 1. (uznać za słuszne) to admit, to acknowledge- przyznać komuś rację to admit that sb is right- sama przyznasz, że tak się nie robi you’ll admit that it’s not the thing to do- przyznał, że zawinił he acknowledged that he was at fault- przyznaję, że to wspaniały pomysł I admit it’s a great idea- „masz słuszność”, przyznał ‘you’re right,’ he admitted2. (udzielić) to grant, to award- przyznać komuś nagrodę/stypendium to award sb a prize/scholarship- przyznać komuś zasiłek to grant sb an allowance- pierwsza nagroda została przyznana drużynie z Gdańska the first prize went to the team from GdańskⅡ przyznać się — przyznawać się to admit, to own- przyznam się, że jestem głodny/zmęczony I admit (that) I’m hungry/tired- pisał wiersze, ale się do tego nie przyznawał he wrote poetry, but he never admitted (to) it- przyznać/nie przyznać się do winy Prawo to plead guilty/not guilty- przyznać się do popełnienia kradzieży/fałszerstwa to own up to the theft/forgery- jeśli włożysz ten kapelusz, nie przyznam się do ciebie żart. if you wear that hat, I’ll disown youThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyzna|ć
-
6 racja
-i; -e; gen pl -i; f- racje* * *f.1. (= słuszność) right, correctness; (święta) racja! absolutely right!; mieć rację be right, be right on, be in the right; przyznać komuś rację cede a point to sb, accept sb's argument; udowodnić, że ktoś nie miał racji prove sb wrong.2. (= argument) reason, argument; trzymać się swoich racji stick to one's guns.3. lit. (= powód) reason; to nie ma racji bytu there's no reason for its existence; racja stanu raison d'état; racja bytu raison d'être; bez dania racji without giving any reasons; nie bez racji not without reason; z jakiej racji? by what right?; z racji czegoś on account of sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > racja
-
7 racj|a1
f (G pl racji) 1. sgt (słuszność) rightness- mieć rację to be right- nie mieć racji to be wrong- przyznać komuś rację to agree with sb- jest w tym trochę racji there’s a point there- w tym, co mówisz, jest trochę racji there’s some reason in what you say- przedstawić/wyłożyć swoje racje to present/put forward one’s arguments- przekonywać kogoś do swoich racji to try to bring sb round- mieć wszelkie racje po swojej stronie to have all the arguments in one’s favour- nie bez racji mówi się, że… it’s not without reason that they say that…- z jakiej racji wtrącasz się do moich spraw? what right do you have to meddle in my affairs?- z racji czegoś by virtue of sth, because of sth- z racji (jej/jego) wieku by virtue of his/her age- nie przyszedł z racji choroby he didn’t come on account of ill health- z racji podeszłego wieku należy mu się szacunek he deserves respect on account of his advanced years4. Log. reason- □ racja bytu raison d’être- racja stanu Polit. raison d’état, reason of state■ racja! a. co racja, to racja! yes, (yes) indeed!- bez dania racji without any particular reason- obraził się bez dania racji he took offence for no apparent reason- odrzucił pomysł bez dania (jakichkolwiek) racji he rejected the idea out of hand- święta racja amen to that!- mieć świętą rację to be absolutely rightThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > racj|a1
-
8 Recht
Recht <-[e]s, -e> ntsein \Recht fordern domagać się swoich prawzu \Recht [behaupten/verlangen] słusznie [twierdzić/domagać się]2) (\Rechtsordnung) prawo ntbürgerliches/öffentliches \Recht prawo cywilne/publiczne3) das ist sein/dein/... gutes \Recht ma/masz... do tego pełne prawojdm \Recht geben przyznawać [ perf przyznać] komuś rację\Recht haben mieć słuszność
См. также в других словарях:
słuszność — ż V, DCMs. słusznośćści, blm 1. «racja, prawda» Przyznać komuś słuszność. Mieć słuszność. Odmówić komuś słuszności. Słuszność jest po czyjejś stronie. 2. «właściwość, trafność; sensowność» Słuszność wyboru. Słuszność oceny … Słownik języka polskiego
słuszność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. słusznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} racja, prawda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć słuszność. Przyznać słuszność komuś. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… … Słownik języka polskiego
sprawiedliwość — 1. Oddać komuś, czemuś sprawiedliwość «przyznać komuś słuszność, ocenić kogoś, coś sprawiedliwie, obiektywnie, przyznać coś bezstronnie»: Trzeba mu oddać sprawiedliwość – miał łeb. Pił z każdym, a trzeźwiutki był jak nowo narodzone dziecię. R.… … Słownik frazeologiczny
przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
racja — ż I, DCMs. racjacji; lm D. racjacji (racjacyj) 1. «słuszność poglądu, zdania, stanowiska, postępowania» Mieć rację. Przyznać komuś rację. ◊ pot. Święta racja «bezwzględna, całkowita słuszność» ◊ Racja! To racja! Co racja, to racja «słusznie,… … Słownik języka polskiego
